گاهی فکر می‌کنم شاید در ناخود آگاه من در گذشته هیجان و همهٔ آنچه که اکنون هستم بوده که امروز دچارش هستم.چون من معتقدم همهٔ آنچه امروز هستیم پنداریست که در گذشته به نوعی از خود تصویر کرده ایم.شاید ناخود آگاه بوده،شاید یادمان هم نباشد اما اگر با خود صادق باشیم ،حتما یادمان میاید که امروز را جاهائی‌ به تصویر کشیده ایم و فکر نمیکرده ایم به ظهور برسد،و من مطمئنم که تصویر فردای من همان خواهد بود که امروز آرزویش را دارم......اما شاید فقط وقتی‌ به آنروز رسیدم دیگر چنین تصویری را جذاب نیابم....نگاه امروز با نگاه فردا متفاوت است...شاید هم برای همین است که میگویند :آرزو نداشته باشید.همین امروز را زندگی‌ کنید....


Sometimes I think somewhere in my unconsciousness in the past I was looking for what I am and what I have now that made my today's day ; I believe that who we are is somehow our imagination we pictured which becomes true.
I am sure that tomorrow will be what I wish it today....only when I get there might not find it as attractive as today....today's view of the future is different than the future.....
They say:Don't try to make a wish and live only today......are they right?