زندگی در ثانیه ای  کودکیم را ربود
 و مرا در حسرت همه کودکی کردنم باقی گذاشت
پیر شدم و از روزگار جز گرد سپیدی بر موها ننشست
اما کودکی ام همچنان چشم به راه،
 بر در مانده است
چیزی در من ، می تپد که مرا از بازگشت به کودک ناکامم باز میدارد
 مرا از سایه هایی که برای او آشناست، می ترساند
 برایم آینده ای از روشنی را نوید می دهد که هیچ نقطه اتصالی با کودک مهجورم ندارد
 اما کودکم، دلتنگ روزیست که برای ابد از حرکت 
باز ماند.

Life took my childhood in a blink of an eye,

left me alone with the sorrow. 

I got old and all I've got, is a gray hair ,

as a gift from life.

but my childhood is still sitting at the door

waiting.

Something inside, makes me stop myself 

from returning back to this child,

it scares me from the familiar shadows,

gives me hope of a bright future

which has nothing to do with this migrated child.

But

my child is missing a day

which has stopped forever.